Winter 21/22 modelbouwseizoen: PGEM-schaarmast
Geplaatst: 16 dec 2021 15:28
Er zal weer een winter komen.
Sinds vorig jaar vreest iedereen de winter, en als je de experts mag geloven gaat dat nog wel even zo blijven de komende jaren. Maar wintervrees (is dat een woord?) is bij mij al heel wat ouder. Zoals jaren geleden al eens geschreven op een zekere jubileumwebsite: 'al zolang ik weet vrees ik de winters op het platteland. Je komt jezelf genadeloos tegen en op slechte momenten is het echt vechten tegen melancholie en zinloosheid, zoals Daniël Lohues van twee dorpen verderop het meersterlijk maar vlijmscherp kan verwoorden. Isolatie en lege tijd is geen keuze of luxe. Het is een harde natuurwet op het platteland.'
En zo is het zo gegroeid dat de winter traditioneel de tijd is voor hobby's die tientallen tot honderden uren mogen vragen. Simpelweg omdat je die hebt. Doe iets of word gek, en een beeldscherm zien we allemaal al genoeg. Dat betekent winter = mastmodelbouwtijd.
De oudgedienden op dit forum en in de groep kennen de verhalen van de voorgaande jaren en de hoofdrolspelers in de constructiewerf inmiddels. De roemruchte handboor uit de DDR-tijd. Pakketten hoeklatten uit Veenendaal. Elk jaar een ander, eerder gebouwd model dat het tenminste één keer in zijn loopbaan schopt tot kerstboom. De spanningzoekertjes waarmee geschroefd wordt, de doorzeefde boorplankjes, de flipoverpapieren, het steeds oudere Windows XP-netbookje met mastfoto's, het mantra "bezuinig nooit op een goeie vijl", duizenden bouten en moeren, een hongerige pelletkachel en natuurlijk de onvolprezen toezichthouders met kattenoren - biologische kattenoren welteverstaan.
'Dit lijkt een gelijkbenig L-profiel van 6x6x1 mm. Dat staat niet op de tekening. Dit zal ik dus helaas moeten noteren.'
De laatste jaren zijn er een aantal modelprojecten onder de radar gebleven omdat ik gruwelijk slecht ben in het bijhouden van een bouwblog op dit forum. Ook is er niet gemeld dat er inmiddels rendement is verschenen in de vorm van een afzetmarkt. Het kost niet langer alleen maar geld. Sterker nog, de hosting van het EB is in 2020 voor een deel gefinancierd uit de opbrengsten van een mastmodel dat naar een klant is gegaan.
De wintracks in de laatste half-half voltooide log zijn ondertussen afgerond, opgeleverd en het lijkt erop dat die ook naar een klant gaan. Na de wintracks volgde een 220 kV IJC-dennenboommast 1:20 die dus al eerder aan een klant werd verkocht. Deze staat nu in Dordrecht, waar ie ook echt maar net onder het plafond past. Helemaal nooit heeft iemand hier iets vernomen van het eerste buitenlandse bouwproject (een 115 kV-tonmast) die ook al naar een klant gaat. De grote lompe 150 kV PGEM-driecircuitdelta die daar weer na werd gebouwd heeft het forum alleen gehaald omdat er deze zomer vier identieke exemplaren naar de haaien gingen door een uit zijn krachten gegroeid stukje condens.
De driecircuitdelta hou ik overigens wel zelf, die gaat niet naar een klant. Daar zijn verschillende redenen voor, maar een belangrijke is vooral praktisch van aard: ik heb een state-of-the-art model nodig voor wat lompe show-off als er nog eens een nieuwe klant verschijnt. Want eerlijk is eerlijk, de huidige modellen zijn nu eenmaal beter dan het inmiddels bijna tien jaar oude model van Zwolle - Meeden.
En dus wordt er weer gebouwd deze winter?
Is dat nog een vraag dan, met lockdown #10000 in aantocht (and yet #10000 to come), en een verder een onveranderd leeg Drents platteland?
Er zijn allerlei keuzes voor welk ontwerp nagebouwd kan worden. Materiaalverbruik, complexiteit, praktische zaken zoals constructiefoto's en data, dingen als een klantverzoek, het eindformaat, maar natuurlijk ook persoonlijke voorkeur. Daarvan hebben we er allemaal wel een aantal en dan doen vooral bijzondere ontwerpen het goed. Omdat ik in Wageningen heb gewoond als student is er één mastje dat al een aantal jaar extra hard kriebelde op het favorietenlijstje.
Het is maar een kleintje. Hij lijkt bedrieglijk simpel, haast de moeite niet, tot je 'm van opzij ziet.
Ruben weet nog wel hoe bleek ik weg trok tijdens een middagje fietsen in de Betuwe in de omgeving van Dodewaard bij het van dichtbij inspecteren van een exemplaar. Jeweetwel, dat gevoel dat je als klein jochie had aan de rand van een groot diep zwembad? Dat je toch echt iets waar te maken hebt, maar nog lang niet weet hoe je dat in vredesnaam gaat fixen?
Maar inmiddels zijn we een paar jaar en ook wat tussenliggende modellen verder, waarmee modelbouwkundig wat meer noten op de zang zijn gekomen. Met de driecircuitdelta werd bewezen dat een mast zonder vierkante toren in het midden ook lukt. En ja, dan begint het echt te kriebelen, totdat je besluit maar eens te krabben. Zeg hallo tegen het eerste project van winter 21/22, een PGEM-schaarmast S+0 1:15.
Omdat klinknagels op deze schaal niet gaan lukken zullen er gewone boutjes gebruikt worden. Maar daar houden de concessies op, zoals bij voorgaande modellen is de minimale ambitiegrens de aanwezigheid van elke lat en knoopplaat die er in het echt ook op zit. Alleen in de bouten worden versimpelingen toegestaan, zoals altijd ook nu weer om praktische redenen.
Een nog niet opgeloste vraag is de gerepresenteerde situatie.
Schaarmasten zijn in twee of drie types toegepast in de Betuwe en op de Veluwe. De lijn Hemmen - Ede, die nu nog bestaat, maakt gebruik van het zwaarste ontwerp. Dat betekent een iets breder mastbeeld en iets meer dennenboomvorm in de traversen. Maar tussen 1929 en 2021 ligt 92 jaar van verbouwingen. In tussentijd zijn de borden en de isolators gewisseld, soms meerdere keren, de circuitaanduidingen zijn meerdere keren gewijzigd, randstaafschildering en vlaghaakjes kwamen en gingen, de ladders zijn twee keer gewijzigd en er zijn in 2008 railings aangebracht. En de PGEM paste in 1929 donkerder verf toe dan Liander vandaag doet. Op dit moment is er nog geen keuze gemaakt voor wat betreft de gebouwde situatie, maar dat moment komt wel snel. (As we speak, de constructie van de onderste delen van de benen vordert al mooi.)
Hier kan ik wel wat input gebruiken. Tot nu toe heb ik telkens de masten nagebouwd zoals ze eruit zagen in het jaar waarin hij werd nagebouwd, dus met de borden en circuitaanduidingen, ladders en railings van precies dat moment, ook al zijn die vaak nieuwer dan de mast zelf. Dat is makkelijk afkijken in het veld zodat je preciezer kan zijn, maar die keuze is echter geen wetmatigheid, dus het kan ook anders. Wie er wat over wil zeggen, vertel.
Ik heb niet de illusie dat er netjes periodiek een update volgt, maar als je helemaal niks probeert weet je zeker dat het niet lukt, dus eh..
...oh oh, die blik betekent 'u zit heel diep in de shit als u me nu geen aandacht geeft'. ik heb de toezichthouder weer boos gemaakt.
Okee, ik zal beter mijn best doen de bouwlog bij te houden, echt, heus, eerlijk waar.
De volgende keer leggen we de eerste latten.
Sinds vorig jaar vreest iedereen de winter, en als je de experts mag geloven gaat dat nog wel even zo blijven de komende jaren. Maar wintervrees (is dat een woord?) is bij mij al heel wat ouder. Zoals jaren geleden al eens geschreven op een zekere jubileumwebsite: 'al zolang ik weet vrees ik de winters op het platteland. Je komt jezelf genadeloos tegen en op slechte momenten is het echt vechten tegen melancholie en zinloosheid, zoals Daniël Lohues van twee dorpen verderop het meersterlijk maar vlijmscherp kan verwoorden. Isolatie en lege tijd is geen keuze of luxe. Het is een harde natuurwet op het platteland.'
En zo is het zo gegroeid dat de winter traditioneel de tijd is voor hobby's die tientallen tot honderden uren mogen vragen. Simpelweg omdat je die hebt. Doe iets of word gek, en een beeldscherm zien we allemaal al genoeg. Dat betekent winter = mastmodelbouwtijd.
De oudgedienden op dit forum en in de groep kennen de verhalen van de voorgaande jaren en de hoofdrolspelers in de constructiewerf inmiddels. De roemruchte handboor uit de DDR-tijd. Pakketten hoeklatten uit Veenendaal. Elk jaar een ander, eerder gebouwd model dat het tenminste één keer in zijn loopbaan schopt tot kerstboom. De spanningzoekertjes waarmee geschroefd wordt, de doorzeefde boorplankjes, de flipoverpapieren, het steeds oudere Windows XP-netbookje met mastfoto's, het mantra "bezuinig nooit op een goeie vijl", duizenden bouten en moeren, een hongerige pelletkachel en natuurlijk de onvolprezen toezichthouders met kattenoren - biologische kattenoren welteverstaan.
'Dit lijkt een gelijkbenig L-profiel van 6x6x1 mm. Dat staat niet op de tekening. Dit zal ik dus helaas moeten noteren.'
De laatste jaren zijn er een aantal modelprojecten onder de radar gebleven omdat ik gruwelijk slecht ben in het bijhouden van een bouwblog op dit forum. Ook is er niet gemeld dat er inmiddels rendement is verschenen in de vorm van een afzetmarkt. Het kost niet langer alleen maar geld. Sterker nog, de hosting van het EB is in 2020 voor een deel gefinancierd uit de opbrengsten van een mastmodel dat naar een klant is gegaan.
De wintracks in de laatste half-half voltooide log zijn ondertussen afgerond, opgeleverd en het lijkt erop dat die ook naar een klant gaan. Na de wintracks volgde een 220 kV IJC-dennenboommast 1:20 die dus al eerder aan een klant werd verkocht. Deze staat nu in Dordrecht, waar ie ook echt maar net onder het plafond past. Helemaal nooit heeft iemand hier iets vernomen van het eerste buitenlandse bouwproject (een 115 kV-tonmast) die ook al naar een klant gaat. De grote lompe 150 kV PGEM-driecircuitdelta die daar weer na werd gebouwd heeft het forum alleen gehaald omdat er deze zomer vier identieke exemplaren naar de haaien gingen door een uit zijn krachten gegroeid stukje condens.
De driecircuitdelta hou ik overigens wel zelf, die gaat niet naar een klant. Daar zijn verschillende redenen voor, maar een belangrijke is vooral praktisch van aard: ik heb een state-of-the-art model nodig voor wat lompe show-off als er nog eens een nieuwe klant verschijnt. Want eerlijk is eerlijk, de huidige modellen zijn nu eenmaal beter dan het inmiddels bijna tien jaar oude model van Zwolle - Meeden.
En dus wordt er weer gebouwd deze winter?
Is dat nog een vraag dan, met lockdown #10000 in aantocht (and yet #10000 to come), en een verder een onveranderd leeg Drents platteland?
Er zijn allerlei keuzes voor welk ontwerp nagebouwd kan worden. Materiaalverbruik, complexiteit, praktische zaken zoals constructiefoto's en data, dingen als een klantverzoek, het eindformaat, maar natuurlijk ook persoonlijke voorkeur. Daarvan hebben we er allemaal wel een aantal en dan doen vooral bijzondere ontwerpen het goed. Omdat ik in Wageningen heb gewoond als student is er één mastje dat al een aantal jaar extra hard kriebelde op het favorietenlijstje.
Het is maar een kleintje. Hij lijkt bedrieglijk simpel, haast de moeite niet, tot je 'm van opzij ziet.
Ruben weet nog wel hoe bleek ik weg trok tijdens een middagje fietsen in de Betuwe in de omgeving van Dodewaard bij het van dichtbij inspecteren van een exemplaar. Jeweetwel, dat gevoel dat je als klein jochie had aan de rand van een groot diep zwembad? Dat je toch echt iets waar te maken hebt, maar nog lang niet weet hoe je dat in vredesnaam gaat fixen?
Maar inmiddels zijn we een paar jaar en ook wat tussenliggende modellen verder, waarmee modelbouwkundig wat meer noten op de zang zijn gekomen. Met de driecircuitdelta werd bewezen dat een mast zonder vierkante toren in het midden ook lukt. En ja, dan begint het echt te kriebelen, totdat je besluit maar eens te krabben. Zeg hallo tegen het eerste project van winter 21/22, een PGEM-schaarmast S+0 1:15.
Omdat klinknagels op deze schaal niet gaan lukken zullen er gewone boutjes gebruikt worden. Maar daar houden de concessies op, zoals bij voorgaande modellen is de minimale ambitiegrens de aanwezigheid van elke lat en knoopplaat die er in het echt ook op zit. Alleen in de bouten worden versimpelingen toegestaan, zoals altijd ook nu weer om praktische redenen.
Een nog niet opgeloste vraag is de gerepresenteerde situatie.
Schaarmasten zijn in twee of drie types toegepast in de Betuwe en op de Veluwe. De lijn Hemmen - Ede, die nu nog bestaat, maakt gebruik van het zwaarste ontwerp. Dat betekent een iets breder mastbeeld en iets meer dennenboomvorm in de traversen. Maar tussen 1929 en 2021 ligt 92 jaar van verbouwingen. In tussentijd zijn de borden en de isolators gewisseld, soms meerdere keren, de circuitaanduidingen zijn meerdere keren gewijzigd, randstaafschildering en vlaghaakjes kwamen en gingen, de ladders zijn twee keer gewijzigd en er zijn in 2008 railings aangebracht. En de PGEM paste in 1929 donkerder verf toe dan Liander vandaag doet. Op dit moment is er nog geen keuze gemaakt voor wat betreft de gebouwde situatie, maar dat moment komt wel snel. (As we speak, de constructie van de onderste delen van de benen vordert al mooi.)
Hier kan ik wel wat input gebruiken. Tot nu toe heb ik telkens de masten nagebouwd zoals ze eruit zagen in het jaar waarin hij werd nagebouwd, dus met de borden en circuitaanduidingen, ladders en railings van precies dat moment, ook al zijn die vaak nieuwer dan de mast zelf. Dat is makkelijk afkijken in het veld zodat je preciezer kan zijn, maar die keuze is echter geen wetmatigheid, dus het kan ook anders. Wie er wat over wil zeggen, vertel.
Ik heb niet de illusie dat er netjes periodiek een update volgt, maar als je helemaal niks probeert weet je zeker dat het niet lukt, dus eh..
...oh oh, die blik betekent 'u zit heel diep in de shit als u me nu geen aandacht geeft'. ik heb de toezichthouder weer boos gemaakt.
Okee, ik zal beter mijn best doen de bouwlog bij te houden, echt, heus, eerlijk waar.
De volgende keer leggen we de eerste latten.