Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokmastje

Is een hoogspanningsmast voor jou meccano next level? Kan je goed modelleren? Heeft de netfrequentie geen geheimen meer voor jou? Welkom in de doe-het-zelf hoogspanningshoek
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Hans
Site Admin + actief in het mainsite team
Berichten: 3820
Lid geworden op: 03 dec 2011 20:49
Dichtstbijzijnde trafo: Veenoord 110/10 kV

Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokmastje

Bericht door Hans » 30 okt 2014 11:57

Al (te) lang geleden werd er in de ZL-MEE-blog gemeld dat er een volgend schaalmodel gebouwd zou gaan worden. En inmiddels is het zover: de VO-EMW-blog begint. De bouw van een 1:30 schaalmodel van een draagmast van de oost-Drentse 110 kV-bokmastjes.

Reeds tijdens de bouw van het vorige model was de blik al gevallen op een (hier zo aangeduid) Veenoords bokje om na te bouwen. Zowel Peter als Ruben wisten feilloos het mastmodel te raden aan de hand van slechts deze foto:

Afbeelding

Bijzonder knap – ik dacht het onmogelijke te vragen, maar niets bleek minder waar. Blijkbaar is er nog heel wat meer nodig dan een vage foto om een echte mastengek af te kunnen troeven...

Nieuwe blog, oude euvels

Enfin, een volgend model zou er gebouwd gaan worden zodra het model van Zwolle-Meeden klaar was. En dat is al een krap jaar het geval. De vaste lezers zullen met hun ogen draaien: deze blog loopt weer grandioos achter. Want hoewel het lijkt alsof we nog aan de bouw moeten beginnen is het model in werkelijkheid al bijna voltooid. Er wordt reeds aan de volgende gewerkt, dus de blog loopt eigenlijk een heel mastmodel achter. Maar dat is met ondergetekende een bekend euvel in de bouwblogs… Sommige dingen zullen wel nooit veranderen.

Deze serie wordt wat korter dan de vorige. Niet alleen omdat het mastje kleiner is, maar ook omdat een heleboel dingen inmiddels bekend zijn. Zo weten we reeds dat je de tekening het beste zelf maken kan, dat het niet altijd eenvoudig is om aan materiaal te komen en dat de pixeltellingen de basis vormen van het bouwplan. Al die verhandelingen kunnen ditmaal veel korter worden beschreven.

Zwolle-Meeden: een groot item

Eerst moeten we nog even achterom loeren naar het voorgaande model van Zwolle-Meeden. Dat is nodig omdat dit schaalmodel een belangrijke rol heeft gespeeld in de keuze voor een Veenoords bokje als volgend project.

Afbeelding

Zwolle-Meeden S+6 1:30. Hier in het gazon gezet voor een blik met daglicht. Het is een van de grootste mastontwerpen die we hebben in Nederland. En zelfs dertig keer zo klein als in werkelijkheid is het een aanzienlijk apparaat van bijna twee meter hoog.

De opportunist zou zeggen: okee, nu die is gelukt is the sky the limit en kan je alles wat je wil, dus op naar de volgende kleerkast, mammoet, crossingsmast of Italiaanse schone. Nou, ik zal de laatste zijn die beweert dat het zo werkt.
Zwolle-Meeden is een moderne hoogspanningsmast uit bouwjaar 1995. Met modern vakwerk, een moderne opbouw, moderne doorberekening en met moderne techniek ontworpen en gebouwd. En zitten geen gelaste verbindingen in, geen klinknagels, geen grootschalig gebogen hoekijzers, geen stiepjes, geen kompasroosbordjes, geen coronaringen, geen vlamboogpinnen – niets van dat alles.

Afbeelding

Zogezegd is Zwolle-Meeden dan wel een groot en complex mastontwerp, maar ondertussen ook simpel in de vereiste vaardigheden. Alleen de ladder en de balkonnetjes vereisen wat maatwerk, maar verder is de gehele mast niets meer of minder dan heel, héél veel boutjes aandraaien. Er is geen soldeerbout nodig, er zijn slechts zes gebogen schemalijnen en geen gelaste mastvoeten. Wie dus beweert dat ie het wel heeft gezien na een mast zoals Zwolle-Meeden zou ik graag willen verzoeken die woorden meteen weer in te slikken. Hoe ouder de mast, hoe moeilijker het lijkt te worden.

Verder is er nog een ander, letterlijk groot probleem.

Afbeelding

Dat model is groot.
Op het gazon valt het nog wel mee. Maar de problemen beginnen wanneer het ding weer naar binnen moet. De mast zelf is behoorlijk stevig en beschadigt niet zo snel, maar dat is anders met de muren, ruiten of kozijnen. Voorzichtig dat je onderweg door de deuren heen niet met een traversetop of met het broekstuk een bluister verf van de kozijnen af slaat of (pok!) door een gipsplaat heen prikt met een traversetop. Overdwars door de lage oude deuren van de boerderij heen, en met twee man en het nodige kunst- en vliegwerk de bocht in de hal om.

En dan is het nog niet over met de problemen. Je ziet de fasedraad al hangen, want het model past…
niet op mijn slaapkamer (het plafond op de bovenetage van de oude boerderij is daar veel te laag voor en het kamertje is amper zeven vierkante meter)
niet in mijn studentenkamer op de flat (12 vierkante meter op verdieping 15)
niet in de hal (of ik moet de hond eruit zetten)
niet in de mancave (onverwarmd en te vochtig)
niet in de lege hoek van de woonkamer (dat waardeert het opvoedend personeel a.k.a. ouders niet)
niet op de logeerkamer (het plafond loopt schuin vanwege het dak)
niet in de auto (ook niet in een postbodebusje)
niet in de bezoekersruimte voor het alpacabedrijf (ook nu is het dak te laag)
• en ook niet langer in het atelier van moeder de vrouw, omdat het ding kostbare ruimte bezet houdt en de cursisten (ze geeft cursussen beeldhouwen) zich eraan stoten of hun bloes eraan openhalen.

Dus. Daar sta je dan dom te loeren met acht kilo vakwerk dat nergens makkelijk staan kan.
Totdat ik klaar ben met studeren en groter ga wonen, staat het model stof te vangen op zolder… Op zich geen probleem natuurlijk. Het model zelf geeft daar niks om. Maar ik vind het zelf wel eens jammer. Wat is er nou leuker dan een hoogspanningsmast op je slaapkamer of studentenhok? Onmogelijk met dit twee meter hoge slagschip.

Klein maar fijn

De oplossing voor het probleem is even simpel als elegant: modelbouw is leuk en onze contreien staan vol met kleinere mastontwerpen. En die moeten we natuurlijk allemaal uitproberen. Of nou ja, de keuze is in elk geval reuze. Nu is het zaak een kleiner mastontwerp uit te kiezen zodat het resultaat bij dezelfde schaal kleiner en handzamer blijft.
Nou heb ik net zoals bijna iedere andere mastengek behalve Ot een voorliefde voor de mastontwerpen die voorkomen in het gebied waarin ik ben opgegroeid. Kijken we in het verlaten oosten van Drenthe om ons heen, dan zien we…
euh..
Tsja, vanaf welke plek in oost Drenthe waar je ook in de open vlakte en richting de heuvels van de Hondsrug tuurt, altijd zien we Zwolle-Meeden boven de einder uitsteken.

Afbeelding

Dit verstilde uitzicht op een groot leeg land, een lege lucht en naar de horizon weglopende grote hoogspanning gaat trouwens verdwijnen, want er komen een stuk of honderd windmolens bij. Dus wie komt er volgend jaar in de vroege zomer een keer mee naar de Veenkoloniën om de leegte en de lijnen vast te leggen voor het verdwijnt?

Euh, terzake maar weer. Negeer die zestig ton zware knuppels en kijk eens rond naar wat er verder nog in de oostelijk Drentse velden in ons geïnteresseerde blikveld staat. Hunze-hamerkoppen, soms hele ouwe:

Afbeelding

IJsselmij Duits-type donaumasten:

Afbeelding

Het jopiegoedkopie-ontwerp donaumast van Hoogeveen-Veenoord. En zoals we ernaast zien: ook de vriendelijk ogende Veenoordse bokmastjes.

Afbeelding

Aangezien die laatste bijna zijn uitgeroeid door de onaflatende zucht naar schaalvergroting is het tijd voor een belangrijk werkje: redden wat er te redden valt voordat het verdwenen is. Foto’s maken dus. Van zowel het veldbeeld, het lijnbeeld en de verschillende masttypes alsook van de details. Daarover meer in een vervolgdeel van de blog. Maar ook modelbouw kan er een deel van zijn.

De bok

Waaraan denken we bij een bok? In eerste instantie aan een mannelijke geit. Studenten zullen aan bockbier denken. Maar iedereen die zoals ik ooit de kleinste van de klas is geweest zal denken aan dat nare object dat je in de gymles kon tegenkomen. Dat ding waar je met beide benen aan weerszijden overheen moest springen – een waagstuk dat niet altijd goed ging.

Afbeelding

Het gewraakte object zorgde er letterlijk en figuurlijk voor dat het zo pijnlijk mogelijk was om de kleinste te zijn. Niet alleen omdat het ding er ongetwijfeld de reden van is dat juist de kleinste jongens van de klas nog zo lang een hoog stemmetje hielden, maar ook omdat je de lachsalvo’s van je veel langere klasgenoten niet snel zal vergeten…

En dan fiets je na een dag met zo'n gymles van het treinstation naar huis (op zichzelf al geen pretje na zo'n aanvaring), dan kijk je omhoog naar wat daar zo knettert en wat zie je dan?

Afbeelding

Precies. Een bok. >slik<
Bokken horen dus thuis bij de jeugdtrauma’s, maar ook in blogs over verhandelingen rondom schaalmodellenbouw van hoogspanningsmasten. Tsja, het kan verkeren, zo is het leven.

Enerzijds is zo'n bok (of eigenlijk balktraverse) niks bijzonders: deltamasten of katten zijn er over de hele wereld en ze zijn in allerlei soorten en maten verkrijgbaar. Maar het bijzondere aan dit exemplaar is dat er op dit mastontwerp géén kattenoren op de balktraverse zitten. De bovenzijde van de mast is min of meer vlak en zelfs de hoekmastjes hebben dat. Daardoor hebben de mastjes een relatief tam, vriendelijk uiterlijk. Heel wat anders dan die felle Maaswaaltjes, venijnige 220 kV donau-hoekmasten of Zeeuwse drievlaksmasten met chagrijnige Belgische bliksembokken.

Een niet nader te omschrijven (maar vanuit de vorige blog nog reeds bekend) jeugdig medegezinslid betitelde de grote plompe hoekmasten van Zwolle-Meeden al eens als ‘gecastreerd’. Grmpf, toe maar weer. Maar ja, hij heeft ergens wel gelijk. Een flinke donau-hoekmast is zonder kattenoren ontdaan van juist hetgeen wat hem het meest karakter geeft. Eat that, ZL-MEE.

Afbeelding

Eigenlijk een sneu plaatje: een Veenoords bokje met op de achtergrond zijn moordenaar, Zwolle-Meeden. Beide missen de kattenoren die normaal gesproken wel op deze mastontwerpen zouden zitten. De Veenoordse bokjes missen daarmee enigszins het kattenkopachtige uiterlijk zodat ze tammer en kleiner lijken dan hun evenbeelden bij bijvoorbeeld Nijmegen, Maasbracht of Zeeuws Vlaanderen. Is dat erg? Misschien niet. Daardoor komt de bokvormige balktraverse juist beter uit de verf. En ze hebben in elk geval bewezen dat het vanaf 1954 prima mogelijk is om zonder kattenoren toch hun functie te vervullen, dus technisch is er niets aan de hand.

Een klein stukje geschiedenis, puur facultatief

1954 al? Jazeker. Ooit was dit mastontwerp in heel oostelijk Drenthe te vinden in een lang tracé vanaf Gasselte naar Weerdinge en daarna door naar Veenoord.

[bla-modus]

Gasselte was in 1954 een belangrijk koppelnetstation. Vanuit Groningen-Hunze waren er al dubbelcircuit hamerkoplijnen van 110 kV aanwezig. Ook in Hoogeveen was in 1954 reeds redundant 110 kV aanwezig. Het lijkt dan logisch om ook de meest zuidoostelijke hoek van Drenthe op een soortgelijke manier van stroom te voorzien: gewoon twee lijnen met hamerkoppen vanuit Gasselte en Hoogeveen richting Emmen leggen en daar ergens een station stichten. Toch?
De werkelijkheid is anders, en even complex als verbazend. Tegen wil en dank is er uiteindelijk in oostelijk Drenthe hoogspanning aangelegd, maar wel in de vorm van enkelvoudige circuits en met een motivatie die ver te zoeken is vergeleken bij een wil tot een stevig hoogspanningsnet in deze uithoek van het land…

Bijna alle provincies in Nederland hadden ooit hun eigen elektriciteitsbedrijf. Soms zelfs meerdere, zoals in Zuid-Holland. Maar Drenthe is het enige gebied van Nederland dat nooit een eigen elektriciteitsbedrijf heeft gehad. Het gebied was te arm en verlaten om interessant te zijn voor een aanbieder van elektriciteit.

Om te voorkomen dat het gebied tot in lengte van dagen zonder elektrificatie zou blijven, nam de overheid maatregelen. Drenthe werd bruut in tweeën gehakt in een noordelijk en een zuidelijk deel. De grens lag ter hoogte van de Hoogeveensche- en Verlengde Hoogeveensche vaart. Het PEB (later EGD) in Groningen werd geforceerd om naast de eigen provincie ook het noorden van Drenthe onder haar hoede te nemen. Voor het zuidelijk deel van de provincie werd de NV IJsselmij uit Overijssel tot hetzelfde verplicht. Beide elektriciteitsbedrijven kregen de verplichting om te streven naar volledige elektrificatie van hun concessiegebied, inclusief de uithoek die Drenthe heet en ongeacht of ze nu verlies draaiden op het hen toebedeelde gedeelte van Drenthe of niet.

Afbeelding

Kaartje uit het naslagwerk Masten van het EGD, geschreven door Tom Börger. (Zie lagerop voor meer details over dit naslagwerk.) Met twee pijlen zijn de beide tracés vanuit Veenoord en Gasselte aangeduid. Station Weerdinge wordt op dit kaartje Emmen genoemd.

Men kan begrijpen dat zowel de IJsselmij alsook het PEB not amused waren over dat besluit. Het moeten bedienen van een onmogelijk winstgevend te maken gebied wekte de nodige irritatie en de gevolgen daarvan waren tot diep in de jaren 90 goed te zien in met name het oost-Drentse hoogspanningsnet: duidelijk een beetje tegen de zin van beide bedrijven dan toch maar aangelegd. Ondergedimensioneerd, zo goedkoop mogelijk en voorzien van een houding van “zo, hier hebben jullie je stroom, nu niet meer zeuren en verder bek houden” vanuit zowel het PEB alsook vanuit de IJsselmij.

De verbindingen Hoogeveen-Veenoord (1950) en ook de beide verbindingen naar Weerdinge vanuit Veenoord en Gasselte laten dit duidelijk zien: ze werden aangelegd als goedkope, relatief kleine enkelcircuitverbindingen waarbij beide netbeheerders er blijkbaar vanuit gingen dat de ander nog wel vermogen kon aanleveren als er bij henzelf een storing optrad. Weerdinge en Veenoord konden dan vanuit de andere concessie worden ingevoed als de concessiebeheerder het zelf liet afweten.
Deze janboerenfluitmanier van redundantie zou anno 2014 een gruwel zijn in de moderne netstrategie. Maar in de jaren 50 was het heel normaal. Er was weinig geld in de vijftien jaar na de oorlog. Stroomuitval met enig regelmaat was een geaccepteerd gegeven dat er nu eenmaal bij hoorde. Zodoende kraaide er geen haan naar deze gang van zaken en kwamen de beide netbeheerders gewoon weg met het aanleggen van goedkope enkelcircuitlijnen in deze lege oninteressante uithoek van hun concessie.

Deze gang van zaken bleek al spoedig niet handig te zijn voor een stadje als Emmen, dat nog geen tien jaar later al met een stroomtekort kwam te zitten toen de chemische industrie de pan uit rees. Hoogeveen-Veenoord was inmiddels met enig kunst- en vliegwerk dan toch maar redundant gemaakt, waarbij de donaumasten van nieuwe, grotere ondertraversen werden voorzien. Maar Veenoord-Weerdinge en Gasselte-Weerdinge konden dat niet omdat de bokmastjes dat niet toelieten. Het vervangen van de bokmastjes door een zwaarder type was eveneens zinloos omdat noch vanuit Gasselte noch vanuit Hoogeveen voldoende vermogen kon worden aangeleverd voor wat Emmen begon te vragen toen de ware aard van die stad boven kwam drijven: een op de tekentafel ontworpen industriekern ter bestrijding van de werkloosheid in de Veenkoloniën. Zwaardere kabels of bundelgeleiders erin zou onvoldoende zijn.
De oplossing kwam uiteindelijk in de vorm van een nieuwe, rechtstreekse lijn vanuit Beilen naar Emmen: als het ware een enorme steeklijn vanuit vreemd gebied.

Afbeelding

Met het gereedkomen daarvan was de druk voor Emmen van de ketel en konden de bokmastjes opnieuw dienst doen als kleine interconnectie tussen de concessies van het PEB, vanaf midden jaren 60 EGD, en de IJsselmij: Weerdinge draaide erop, maar verder was het vooral een verbinding met een koppefunctie zodat de IJsselmij en het EGD mondjesmaat vermogen konden uitwisselen.

Deze situatie is geruime tijd zo gebleven. Tot 1995. Toen kwam de zware verbinding Zwolle-Meeden. De tracering daarvan zorgde ervoor dat het enkelvoudige circuit tussen Gasselte en Weerdinge over een grote afstand kon gaan meeliften met de veel grotere, nieuwe hoogspanningsmasten voor 380 kV mee. Gasselte-Weerdinge raakte daardoor overbodig en werd afgebroken. Ook Weerdinge-Veenoord kon voor het grootste deel gaan meeliften met de nieuwe masten mee, behalve het laatste stukje bij Veenoord zelf. Daar bleven de eerste negen bokmastjes gewoon in gebruik om het korte stukje tussen hoekmast 121 van Zwolle-Meeden en het station Veenoord verbonden te houden.

Afbeelding

In 2010 veranderde ook dat. Het zwakke oost-Drentse net werd toen eindelijk versterkt door Zwolle-Meeden van meer en zwaardere meelifters te voorzien. Geleiders van 270 MVA zijn echter heel wat anders dan die voor 65 MVA. Deze dikke draden konden niet worden gedragen door de kleine, ijle bokmastjes. En een tweede circuit kon er ook niet aan. De meeliftende circuits onder Zwolle-Meeden werden verzwaard en doorgetrokken naar mast 116 in Holsloot. Daar werd een opstijgpunt gebouwd waarna Veenoord werd voorzien van een ondergrondse aansluiting op deze circuits. De laatste negen bokmastjes werden vervolgens afgekoppeld en raakten spanningsloos, maar ze werden niet meteen afgebroken. Sterker nog, tot op de dag van vandaag staan ze er nog steeds en wie niet beter weet kan niet eens zien dat ze spanningsloos zijn. Want de draden en alles wat erbij hoort hangen er nog gewoon aan zodat het mast- en veldbeeld tot op de dag van nu nog aanschouwd kan worden. Verder is ook bij Musselkanaal nog eentje in actief gebruik voor de klantaansluiting van de aardappelmeelfabriek.

[/bla-modus]

Wie meer wil weten over de geschiedenis van de bovengrondse hoogspanningslijnen in het 110 kV-gebied wordt warm aangeraden eens een blik te werpen in het naslagwerk Masten van het EGD, geschreven door Tom Börger en in te zien via de mainsite. Een deel van de informatie hierboven is daar ook aan ontleend.

Twee soorten: welke na te bouwen?

Het mastje werd in het verleden in twee soorten gebruikt: een versie met broekstuk (tussen Veenoord en Weerdinge) en eentje zonder (tussen Weerdinge en Gasselte). Een broekstuk is iets duurder, maar het maakt de mast wel sterker. De IJsselmij bleek de kosten van deze versterkte versie nog net te kunnen accepteren, maar het PEB nam ook deze moeite niet.

Afbeelding

Opnieuw een afbeelding uit het document Masten van het EGD. We zien hier een zeldzame foto met daarop het subtype van dit mastontwerp zonder broekstuk, gemaakt door Tom Börger.

Voor het schaalmodel is gekozen voor een draagmast van het specifieke ontwerp zoals dat tussen Veenoord en Weerdinge stond (en gedeeltelijk nog steeds staat). Dus met broekstuk en vier stiepjes in plaats van een gegoten betonblok waarop de toren broekstukloos werd opgeschroefd. Een mastje met een broekstuk is echter ook voor de modelbouwer iets ingewikkelder. De reden om er dan toch voor te kiezen? Veenoord is bij mij vanuit Holsloot om de hoek en tot op de dag van vandaag knal ik er onderdoor wanneer de boodschappen gedaan moeten worden. De ondersoort met broekstuk is daarom zoals ik ze het beste ken. Verder geldt voor zowel een echt exemplaar alsook voor een schaalmodel dat hij een stuk steviger staat en minder snel omvalt wanneer hij op een broekstuk staat.

Nou, dat was wel weer genoeg tekst.
De motivatie is in elk geval extreem duidelijk...

In het volgende deel gaan we in wat meer detail kijken naar de constructie van de mast zelf, naar de tekening en naar de materiaalkeuze. Dit veel kleinere mastje heeft smallere profielen nodig dan die dikzak van Zwolle-Meeden. Hell of a job, en zoals we zullen zien was het met dit schaalmodel nodig om de uiterste grenzen op te zoeken van wat er mogelijk is met M2-boutjes op schaal 1:30.

Afbeelding

Hooggespannen groeten,
Hans.
Halfverankering is net als Volbeat: het kan altijd

de knip
150 kV
Berichten: 167
Lid geworden op: 10 apr 2013 13:51
Dichtstbijzijnde trafo: Emmeloord 110kV

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door de knip » 30 okt 2014 12:55

Hans,
Staat jouw jouw klok nog op zomertijd

Gebruikersavatar
Peter
380 kV + Netkaartcrew
Berichten: 3399
Lid geworden op: 07 dec 2011 20:02
Dichtstbijzijnde trafo: Almelo Tusveld

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door Peter » 30 okt 2014 12:56

Leuk verhaal om door te lezen! Dat Drenthe vlak na de oorlog arm was weet ik alles van, m'n vader is in 1945 in Emmer-Compascuum geboren en is daar tot in de jaren '50 opgegroeid totdat m'n opa destijds een betere baan kon krijgen in Doesburg. Met name het gedeelte achter Emmen zo naar boven toe naar Oost-Groningen was toen zeker het armste deel van Nederland.

De foto van het Zl-Mee schaalmodel in het gras ziet er gaaf uit, de mast zou zo geplaatst kunnen worden in Madurodam Ik ben ook heel benieuwd naar een foto van deze mast met daarnaast het Veenoordse bokje Ik blijf het knap nagemaakt vinden met alle details in de mast.

En wat betreft Hoogeveen - Veenoord, ik vind het ontwerp er ook erg El Cheapo uitzien maar gelukkig zijn ook deze masten er nog. De komst van Zl-Mee heeft in Drenthe ook voor enorme veranderingen gezorgd, net als de bouw van de 380kV ring in Twente eind jaren '80.

BaDu
Globale moderator
Berichten: 2075
Lid geworden op: 18 mar 2014 13:55
Dichtstbijzijnde trafo: Kattenberg

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door BaDu » 30 okt 2014 21:47

Ik kijk al met spanning uit naar de foto rappotages van de bouw van dit mastje.
ET is daar wel goed in geworden, doet hij de rapportage, want SAA is bijna klaar en daarna valt ie denk ik in een zwart gat.
Als je het professioneel aanpakt komt er natuurlijk ook een persvoorlichter/ster, een omgevingsmanager en een socialmedia campagne

Maar ff serieus, mooi plan, het wordt vast een succes, en gezien je vorige project komt dat vast goed ik twijfel er niet aan.
KML-generator generator

Gebruikersavatar
Mark
Globale moderator
Berichten: 1188
Lid geworden op: 25 jan 2012 01:06
Dichtstbijzijnde trafo: Spijkenisse

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door Mark » 31 okt 2014 20:56

Erg leuk om weer te lezen over een modelbouwproject. Ben benieuwd naar het vervolg .

Gebruikersavatar
Ruben
380 kV + Netkaartcrew
Berichten: 1553
Lid geworden op: 07 dec 2011 15:20
Dichtstbijzijnde trafo: Zevenaar

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door Ruben » 31 okt 2014 22:01

Een hele leuke project Hans de Veenoordse bokjes. Ze hebben zo'n vriendelijk karakter en zijn met uitsterven bedreigd dat ze zeker een modelbouwproject waard zijn. Overigens ga ik zondag zelf naar de bokjes om foto's te maken. Dit is toch een bezoekje waard want ja wanneer worden ze afgebroken.

Ben heel benieuwd naar het vervolg.

Cheers Ruben
Het is grijs, groot & het transporteert is. Het is een hoogspanningsmast.

Hoogspanningsmasten fotograaf & modelbouwer.

Gebruikersavatar
Tom
380 kV
Berichten: 2661
Lid geworden op: 24 dec 2012 16:46
Dichtstbijzijnde trafo: Lochem

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door Tom » 31 okt 2014 23:56

Mooi verslag Hans, ook met de geschiedenis van deze lijnen erbij. Het is een erg primitief ogend mastje en dat maakt hem juist zo charmant. Klein om na te bouwen dat wel, maar met minder staafjes dus op zich goed te doen. En die Zl-Mee mast komt later vast wel nog op een beter plekje te staan.

Gebruikersavatar
Hans
Site Admin + actief in het mainsite team
Berichten: 3820
Lid geworden op: 03 dec 2011 20:49
Dichtstbijzijnde trafo: Veenoord 110/10 kV

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door Hans » 01 nov 2014 23:00

Ruben schreef:Overigens ga ik zondag zelf naar de bokjes om foto's te maken. Dit is toch een bezoekje waard want ja wanneer worden ze afgebroken.
Documentatiefoto's voor 'het geval dat' zijn vorig jaar al in ruime mate gemaakt.
Met een vriend ben ik toen een paar uur op pad geweest op een bewust daarvoor uitgekozen zomerdag met zacht licht zonder harde schaduwen, van Tom geleerd op de ontmoetingsdag in Geertruidenberg. ) En aangezien de kennis in kwestie een camera heeft die de dagwaarde van mijn chasemobiel meervoudig overtreft, krijg je dan 4 GB fotomateriaal van een redelijk leuke kwaliteit.

Afbeelding

Wat dat betreft had je al onraad kunnen ruiken. Deze foto is aardig goed gelukt, maar je kent mijn daverende fotografietalent... en inderdaad, die heb ik dus laten maken.

Hoe dan ook, beeldmateriaal is er nooit genoeg en dat geldt ook voor de lijn naar Hoogeveen.
Verder zit ik dit weekend zelf ook in Holsloot.
Halfverankering is net als Volbeat: het kan altijd

Gebruikersavatar
Ot
Actief in het mainsite team
Berichten: 561
Lid geworden op: 11 dec 2011 21:59
Dichtstbijzijnde trafo: zwolle weteringkade

Re: Hans bouwt (weer) een hoogspanningsmast: Veenoords bokma

Bericht door Ot » 04 nov 2014 16:50

Hans schreef: Nou heb ik net zoals bijna iedere andere mastengek behalve Ot een voorliefde voor de mastontwerpen die voorkomen in het gebied waarin ik ben opgegroeid.
Dat is niet waar hans, ik heb een hele grote hekel aan de hamerkoppen bij gieten maar ik kom ook uit Zwolle en daar heb ik het grootste deel van mijn leven gewoond min dus die twee en een half jaar in gieten. Maar okee ik hou van kleine mastjes en die hebben we niet zoveel behalve eigenlijk alleen daar bij jou en op de plekken waar nog 50 kV is.

maar als hij toch al klaar is en je wil hem mee naar wageningen nemen dan ligt hij toch al in je auto, kom dan echt weer even langs in Wipstrik zodat je Lars weer kan plagen met dingen die geen benzine nodig hebben
50 kV | DENK aan de kleintjes! STOP het UITRUIL BEGINSEL!!

Plaats reactie