HoogspanningsNet Forum

Wat mij opvalt bij het bekijken van het netschema (echt een heel mooi stukje werk trouwens) is dat de verbindingen met Duitsland naar Amprion gebied geen dwarsregeling hebben. Vooral rond Maasbracht vind ik dat bijzonder. Op de voorpagina lees ik nu het volgende:

Maar dwarsregeling werkt slechts beperkt. De berekeningen toonden aan dat klassieke dwarsregeling niet voldoende zou zijn in een verbinding op de plek van ALEGrO om overbelasting en ongewenst grote loop flows te voorkomen voorbij Lixhe. En daar komt HVDC om de hoek kijken.

Maar gek genoeg lukt het het vlakbij, bij Maasbracht, wel met een set dwarsregeltrafo's, van Nederland naar België.

Dus, mijn vraag is nu, waarom lukt het bij de verbindingen met Amprion-gebied wel zonder dwarsregeling?

Kort gezegd: de Belgische dwarsregeltransfos beschermen mee het Nederlandse net.

Alle stroomcapaciteit van Duitsland naar Nederland (of omgekeerd) wordt netjes geveild volgens de beschikbare capaciteit. Er zal dus nooit meer stroom vloeien die begint in het ene land en eindigt in het andere land dan wat de lijnen fysiek aankunnen. Hetzelfde geldt ook op de Belgisch-Nederlandse grens.
Het grote probleem zijn stromen van pakweg noord Duitsland die via Nederland, België en Frankrijk hun weg naar zuid Duitsland vinden.
Deze zijn voorzien via het interne Duitse net, maar door de regels van de fysica wilt een deel toch de omweg langs onze landen maken.
De dwarsregeltransfos in Zandvliet en Van Eyck zorgen dat de stroom tussen Nederland en België ongeveer beperkt wordt tot wat er gereserveerd is. Als de doorgaande Duitse stromen niet meer over de grens België-Nederland kunnen gaan ze vanzelf ook niet meer over de grens Nederland-Duitsland gaan.