Vakantiefoto's Duitsland regio Bodensee
Geplaatst: 11 aug 2018 21:34
Een paar foto's als bijvangst van de vakantie. Vanuit Duitsland, fietstocht langs de Rijn vanuit regio Basel richting Bodensee en weer terug in twee weken. Lekker weertje erbij, wel wat heet met gemiddeld een kleine 35 graden in de middag.
Langs de Rijn kwamen we behoorlijk wat hoogspanning tegen, de Bodensee kun je beter mijden als mastenliefhebber, niks te zien.
Bij Laufenburg een heuse mastenstraat. Volgens de netkaart gaan hier maar liefst zes 380 kV-circuits de rivier over, en nog vier 220 kV-circuits. Door de korte isolatoren vind ik het verschil tussen 380 en 220 kV in Duitsland nog best lastig om te zien, zeker als de masten voor 380 kV geschikt zijn. Wat betreft bouwwijze is het natuurlijk typisch Duits zoals we gewend zijn, een vrij hoog broekstuk, daarboven een lange slanke toren zonder hellingsverandering en een spitse top en spitse traverses. De verbanden in de toren zijn verspringend en hebben geen horizontalen. Er is iets wat me wel aanspreekt bij de Duitse masten en dat is de rechtlijnige en duidelijke vorm van de masten die consequent aanwezig is. Maar daartegenover hebben ze meerdere eigenschappen die me nog steeds niet kunnen bekoren. Hoewel waarschijnlijk erg efficiënt en economisch vind ik de verspringende diagonalen het meest storend, die leiden tot een rommelig en druk aanzicht. Ook de verbanden in de traverse vind ik rommelig met veel secundaire staafjes. De rechtlijnige toren met enkel een hellingsverandering bij het broekstuk spreekt me ook niet aan, zeker bij de hogere masten die al snel topzwaar overkomen.
Drie van de vier masten zijn van het type met 380 kV bovenkant en ondertraverse voor twee 220 kV-circuits. Een lijkt gebouwd te zijn voor vier 380 kV-circuits. De meest westelijke mast is klaarblijkelijk vrij recent aangepast met nieuwe staalprofielen, gebeurt dus ook in Duitsland. Een treinmomentje zat er ook nog in. Bij Waldshut zagen we langs een drukke weg deze vreemde tweelingmast, met bijzondere toepassing van het 380- en 220 kV-circuit. En vervolgens helemaal om de Bodensee gefietst in anderhalve week, maar geen enkele 110 kV-lijn gekruist. Met een paar middenspanningsmastjes moesten we het doen. Even de niet inspirerende betonmastjes buiten beschouwing gelaten. In Schaffhausen stond deze leuke mast als Rijnkruising, een vakwerkmast met houten paal als mastkop. Bij Allensbach een aardig middenspanningsmastje met trafo. Op de terugweg in de buurt van Jestetten ontstonden in de bloedhitte met 37° enorme stapelwolken, tegen dat decor toch maar deze betonnen 110 kV-mast vastgelegd, maar niet te groot. Op de laatste dag in de buurt van Waldshut kwamen we in Kadelburg deze vreemde mast tegen, een gestapelde Bahnstrom?
In ieder geval vormt de aanwezigheid van deze lijn geen bezwaar voor het bouwen van een appartementengebouw direct ernaast. Waldshut had nog een eigen Kraftwerk met twee aardige 110 kV-tonmasten erbij. Tenslotte vanuit de auto nog een paar kiekjes van 380 kV en 220 kV, want langs de Autobahn tussen Basel en Karlsruhe is veel te zien.
Het 220 kV-type heeft door zijn kleinere spits wel wat weg van de Nederlandse FGO-masten .
Langs de Rijn kwamen we behoorlijk wat hoogspanning tegen, de Bodensee kun je beter mijden als mastenliefhebber, niks te zien.
Bij Laufenburg een heuse mastenstraat. Volgens de netkaart gaan hier maar liefst zes 380 kV-circuits de rivier over, en nog vier 220 kV-circuits. Door de korte isolatoren vind ik het verschil tussen 380 en 220 kV in Duitsland nog best lastig om te zien, zeker als de masten voor 380 kV geschikt zijn. Wat betreft bouwwijze is het natuurlijk typisch Duits zoals we gewend zijn, een vrij hoog broekstuk, daarboven een lange slanke toren zonder hellingsverandering en een spitse top en spitse traverses. De verbanden in de toren zijn verspringend en hebben geen horizontalen. Er is iets wat me wel aanspreekt bij de Duitse masten en dat is de rechtlijnige en duidelijke vorm van de masten die consequent aanwezig is. Maar daartegenover hebben ze meerdere eigenschappen die me nog steeds niet kunnen bekoren. Hoewel waarschijnlijk erg efficiënt en economisch vind ik de verspringende diagonalen het meest storend, die leiden tot een rommelig en druk aanzicht. Ook de verbanden in de traverse vind ik rommelig met veel secundaire staafjes. De rechtlijnige toren met enkel een hellingsverandering bij het broekstuk spreekt me ook niet aan, zeker bij de hogere masten die al snel topzwaar overkomen.
Drie van de vier masten zijn van het type met 380 kV bovenkant en ondertraverse voor twee 220 kV-circuits. Een lijkt gebouwd te zijn voor vier 380 kV-circuits. De meest westelijke mast is klaarblijkelijk vrij recent aangepast met nieuwe staalprofielen, gebeurt dus ook in Duitsland. Een treinmomentje zat er ook nog in. Bij Waldshut zagen we langs een drukke weg deze vreemde tweelingmast, met bijzondere toepassing van het 380- en 220 kV-circuit. En vervolgens helemaal om de Bodensee gefietst in anderhalve week, maar geen enkele 110 kV-lijn gekruist. Met een paar middenspanningsmastjes moesten we het doen. Even de niet inspirerende betonmastjes buiten beschouwing gelaten. In Schaffhausen stond deze leuke mast als Rijnkruising, een vakwerkmast met houten paal als mastkop. Bij Allensbach een aardig middenspanningsmastje met trafo. Op de terugweg in de buurt van Jestetten ontstonden in de bloedhitte met 37° enorme stapelwolken, tegen dat decor toch maar deze betonnen 110 kV-mast vastgelegd, maar niet te groot. Op de laatste dag in de buurt van Waldshut kwamen we in Kadelburg deze vreemde mast tegen, een gestapelde Bahnstrom?
In ieder geval vormt de aanwezigheid van deze lijn geen bezwaar voor het bouwen van een appartementengebouw direct ernaast. Waldshut had nog een eigen Kraftwerk met twee aardige 110 kV-tonmasten erbij. Tenslotte vanuit de auto nog een paar kiekjes van 380 kV en 220 kV, want langs de Autobahn tussen Basel en Karlsruhe is veel te zien.
Het 220 kV-type heeft door zijn kleinere spits wel wat weg van de Nederlandse FGO-masten .