Brabo en de Antwerpse haven
Re: Brabo en de Antwerpse haven
Laatste etappe ging naar Rilland, maar dat viel wat tegen.
We konden niet al te dichtbij komen en de kille wind in het open terrein maakte het nog onaangenamer dan eerder op de dag.
Mast 1N en station Rilland. Het werd ook wel vergeleken met een volleybalnet . Het viel op dat de diameter van de masten wat groter was dan we gewend zijn van andere projecten. De doorbuiging onder de eenzijdige belasting was niet gemakkelijk te zien. De grotere diameter werpt zijn vruchten af. Toen vertrokken we definitief weer huiswaarts, via Ochten en Zevenaar en 500 kilometer zat een heel leuke en waardevolle dag erop .
We konden niet al te dichtbij komen en de kille wind in het open terrein maakte het nog onaangenamer dan eerder op de dag.
Mast 1N en station Rilland. Het werd ook wel vergeleken met een volleybalnet . Het viel op dat de diameter van de masten wat groter was dan we gewend zijn van andere projecten. De doorbuiging onder de eenzijdige belasting was niet gemakkelijk te zien. De grotere diameter werpt zijn vruchten af. Toen vertrokken we definitief weer huiswaarts, via Ochten en Zevenaar en 500 kilometer zat een heel leuke en waardevolle dag erop .
Re: Brabo en de Antwerpse haven
Mooie foto's van een hoogst interessante dag !
Re: Brabo en de Antwerpse haven
Er stond nogal wat wind, zoals we op de panoramafoto van Midgard kunnen zien. De spankabels van de kraan zwaaien aardig uit.
Dan ook maar het eerste deel van de foto's die ondergetekende heeft gemaakt.
Daar staat ie, de nieuwe recordhouder van de Benelux, wachtend op zijn evenknie op de rechteroever. 192 meter hoog, meer dan 500 ton en gelukkig nog net zichtbaar in het heiige weertype met een gure wind en af en toe een vlaagje motregen. De zon slaagde er niet in om door te breken, maar we waren al lang blij dat de mast tenminste zichtbaar was.
Een op het oog vrij simpele constructie zonder verscherpingen in de toren, maar als je van dichtbij kijkt is zo'n segment razend ingewikkeld.
In de mast klimmen was niet toegestaan. En voor wie het wel mocht, er werd ons verteld dat de klimmers 27 minuten nodig hadden gehad om in de mast aan de overzijde de top te bereiken. Nu klimmen zij met allerlei veiligheidsvoorzieningen waardoor het langer duurt dan wanneer je in je korte broek en T-shirt illegaal zou klimmen, maar het blijft een flink eind dat respect afdwingt.
Toch voorzie ik dat er binnen Elia wel een ongeschreven wedstrijd zal ontstaan onder de schouwers wie het snelste deze masten weet te beklimmen. Er zal vast wel een keer een stopwatch mee gaan.
In de partytent stond een schaalmodel dat in een windtunnel was getest. Zoals Tom al aangaf was het model met een 3D-printer vervaardigd. Ouderwets windtunneltesten in deze tijden van software? Jazeker! Ons werd verteld dat de open ruimtes in het mastlichaam zo groot waren dat de software van bestaande rekenprogramma's er niet op is ontworpen om daar dynamische windbelastingen in te berekenen.
Men greep terug op een nauwkeurig schaalmodel en een windtunnel. Met wat conversieparameters (Reynoldsgetallen en andere meteorologisch-natuurkundige hoogstandjes waar ik nog wel eens nachtmerries van heb) is dat vrij goed in te schatten hoeveel drag de mast veroorzaakt en of de constructie zichzelf op gevaarlijke wijze beïnvloedt bij allerlei windsnelheden en windrichtingen.
De mast op de rechteroever was nog niet verder opgebouwd dan het onderste segment, dat de vorm heeft van een kruising tussen een bijzettafel en een monsterlijk broekstuk. De andere delen stonden op hun beurt te wachten en zullen de komende dagen (als het weer het toelaat) worden opgetakeld. Het zal niet lang meer duren of de beide masten zijn gereed.
Dan ook maar het eerste deel van de foto's die ondergetekende heeft gemaakt.
Daar staat ie, de nieuwe recordhouder van de Benelux, wachtend op zijn evenknie op de rechteroever. 192 meter hoog, meer dan 500 ton en gelukkig nog net zichtbaar in het heiige weertype met een gure wind en af en toe een vlaagje motregen. De zon slaagde er niet in om door te breken, maar we waren al lang blij dat de mast tenminste zichtbaar was.
Een op het oog vrij simpele constructie zonder verscherpingen in de toren, maar als je van dichtbij kijkt is zo'n segment razend ingewikkeld.
In de mast klimmen was niet toegestaan. En voor wie het wel mocht, er werd ons verteld dat de klimmers 27 minuten nodig hadden gehad om in de mast aan de overzijde de top te bereiken. Nu klimmen zij met allerlei veiligheidsvoorzieningen waardoor het langer duurt dan wanneer je in je korte broek en T-shirt illegaal zou klimmen, maar het blijft een flink eind dat respect afdwingt.
Toch voorzie ik dat er binnen Elia wel een ongeschreven wedstrijd zal ontstaan onder de schouwers wie het snelste deze masten weet te beklimmen. Er zal vast wel een keer een stopwatch mee gaan.
In de partytent stond een schaalmodel dat in een windtunnel was getest. Zoals Tom al aangaf was het model met een 3D-printer vervaardigd. Ouderwets windtunneltesten in deze tijden van software? Jazeker! Ons werd verteld dat de open ruimtes in het mastlichaam zo groot waren dat de software van bestaande rekenprogramma's er niet op is ontworpen om daar dynamische windbelastingen in te berekenen.
Men greep terug op een nauwkeurig schaalmodel en een windtunnel. Met wat conversieparameters (Reynoldsgetallen en andere meteorologisch-natuurkundige hoogstandjes waar ik nog wel eens nachtmerries van heb) is dat vrij goed in te schatten hoeveel drag de mast veroorzaakt en of de constructie zichzelf op gevaarlijke wijze beïnvloedt bij allerlei windsnelheden en windrichtingen.
De mast op de rechteroever was nog niet verder opgebouwd dan het onderste segment, dat de vorm heeft van een kruising tussen een bijzettafel en een monsterlijk broekstuk. De andere delen stonden op hun beurt te wachten en zullen de komende dagen (als het weer het toelaat) worden opgetakeld. Het zal niet lang meer duren of de beide masten zijn gereed.
Halfverankering is net als Volbeat: het kan altijd
Re: Brabo en de Antwerpse haven
Bedankt voor het interessant verslag ! Mvgr, Pieter
Re: Brabo en de Antwerpse haven
De buiging in de spankabels is eigenlijk door de cylindrische herprojectie van de foto. Een andere projectie is nodig aangezien de projectie van een normale lens (rectilineair) niet goed overweg kan met grote hoeken:
Maar hier kun je wel zien dat de spankabel eigenlijk best recht hangt.
Maar hier kun je wel zien dat de spankabel eigenlijk best recht hangt.
Re: Brabo en de Antwerpse haven
Bedankt voor de mooie verslagen! ik vond het erg interessant om te bekijken. Wel jammer dat het weer zo tegenviel, maar wat een indrukwekkende mast is de nieuwe crossingsmast geworden
Verder is het wel een apart gezicht, dat "volleybalnet" bij Rilland...
Verder is het wel een apart gezicht, dat "volleybalnet" bij Rilland...
Re: Brabo en de Antwerpse haven
2 weken geleden stonden we nog tussen de mastdelen op de grond, vandaag kan dat al niet meer
Re: Brabo en de Antwerpse haven
Wow, dat gaat hard, met een paar weken is de hele boel daar weer schoon
KML-generator generator