Stroomstoring in een kabel automatisch hersteld

[BaDu]

Vandaag groot nieuws in het Stedin gebied:
http://nos.nl/artikel/2012942-stroomsto ... h-opgelost.
en het artikel van Stedin zelf:
http://www.stedin.net/over-stedin/pers- ... net-stedin
Meer over de werking:
http://www.stedin.net/over-stedin/proje ... ellend-net

Als iemand die zich tevens bezighoudt met de beschikbaarheid van technische systemen (waaronder energie voorzieningen) betekent dit nog al wat. Het grootste deel van de jaarlijkse onvoorziene niet beschikbaarheid van aansluitingen wordt veroorzaakt in het MS-net. Met dit soort net automatisering zal deze niet-beschikbaarheid vrijwel verdwijnen, echt een mooi systeem dus.
Helaas blijft het aantal storingen per jaar natuurlijk wel gelijk

[Hans]

Misschien een domme constatering, maar ik was in de veronderstelling dat zoiets al lang bestond.
Nu zeggen ze er wel bij dat dat inderdaad het geval is op hoogspanningsniveau (ooit wel eens wat delen van in actie gezien op een open dag van Tennet), maar dat het op middenspanningsniveau bij grondkabels nog maar pas zeer recent en in een paar kleine deelnetten is toegepast.. hmm, blijkbaar heb ik weer te vooruitstrevend gedacht over het net.

Een intelligent storingsmanagementsysteem (drie keer woordwaarde) is de eerste stap naar een smart grid op middenspanningsniveau. Als er dadelijk ook teruglevering van enige omvang verschijnt en/of on-demand verbruik, dan is het noodzakelijk om het net nauwkeurig te kunnen controleren. Daarvoor was gelijkspanning misschien handiger geweest, maar dat is een andere discussie. In elk geval, de ontwikkeling van een dergelijk net, of alleen al deze stap, levert heel wat winst op. Minder verstoring, maar ook weer arbeidsplaatsen voor diegenen die dit allemaal moeten gaan ontwerpen, implementeren en beheren. En omdat de storing zélf er niet door wordt voorkomen, kost het aan de uitvoerende kant in het veld nog steeds geen banen. Eigenlijk alleen maar winst.

Dank voor het delen.

[Henk]

beetje gemene opmerking

maar wat als een dergelijk storingmanagementsysteem er mee ophoudt ?

De titel klopt niet helemaal, want de storing in de kabel is niet gerepareerd... daarvoor moeten toch echt monteurs de kabel opgraven en herstellen met ene mof of een nieuwe stuk kabel met twee moffen.
De schakelhandelingen om m.b.v. de reserveverbindingen de elektriciteit te blijven leveren zijn blijkbaar geautomatiseerd.

Een automatisch systeem om zaken te bedienen is niet per definitie beter. Op dit moment moeten storingsmonteurs langs de trafostations in het ms-net. Automatische storingmelders zijn al langer in gebruik om de locatie van de storing aan te geven. In combinatie met een verrebediening van schakelaars, trafo-stations e.d. (zoals bij hogere spanning heel gebruikelijk)zou je al een bijna automatische storingsherstel hebben, wat ruim 70 jaar gelden al mogelijk was met relais. Dit werd echter niet voor middenspanningsnetten gedaan i.v.m. de kosten.

Te veel automatisch vind ik geen goede zaak. De "feeling" met de spullenboel buiten is veel minder door medewerkers en het gevaar bestaat dat als de computer het niet kan, de medewerker ook niet. Het wordt inmiddels als een excuus gebruikt dat de computer het niet kan.

Wat werkgelegenheid betreft, veel ICT echter minder operators en monteurs, per saldo minder werk, daarnaast is er weer (per saldo minder) ander werk voor ICT-ers en elektro-technici maar wel met meer opleiding. Nog niet zo lang is iets dergelijk in de pers geweest, een minister gaf zelfs aan dat voor bepaalde groepen in de toekomst misschien geen werk zou zijn.

[Hans]

beetje gemene opmerking

maar wat als een dergelijk storingmanagementsysteem er mee ophoudt ?

Die durfde ik niet aan te snijden. Maar zie een andere discussie, namelijk die over automatisering van het consumentennet waarin we ook een scenario besproken hebben met beveiliging en privacy. Dat is natuurlijk iets anders, maar het onderliggende idee is gelijk: een toenemende complexiteit en toegevoegde extra stappen (al dan niet in handen van derde partijen) maken de zaken efficiënter maar stiekem ook kwetsbaarder.
Maar ja - tegenhouden kunnen we het niet. Het gaat zoals het gaat, dus we kunnen beter onze tijd besteden met het beste ervan maken en zoveel mogelijk simpelheid en robuustheid binnen het nieuwe systeem nastreven.

Hoewel het uit mijn vorige schrijven lijkt alsof de vaart der volkeren me nooit hard genoeg gaat, is dat niet helemaal de waarheid. Ik ben het zeker met je eens dat we het gevaar van toenemende complexiteit met zijn allen onderschatten. Als ik kijk naar mijn oude autootje: bijna alles is hardware en daardoor relatief robuust of ten minste te repareren door je handen te gebruiken in plaats van je hoofd (programmeren). Op die schaal geeft simpelheid misschien iets meer storingen, maar ze zijn ook eenvoudiger op te lossen. Zie hier de analogie tussen een luchtlijn en een HVDC-kabel al aankomen... Aan de andere kant werkt het lang niet altijd zo. Het kan ook andersom. Als we kijken naar de luchtvaart, dan heeft de toenemende complexiteit van de machine ervoor gezorgd dat er bijna nooit meer eentje naar beneden valt. (Slecht jaar om dit als argument te gebruiken, maar je begrijpt wat ik bedoel.)

Dat is voor het elektriciteitsnet net zo gegaan. Tot nu toe, ondanks een enorme toename van complexiteit van het energienet, is de betrouwbaarheid en leveringszekerheid alleen maar toegenomen. Ieder jaar weer. Ondanks alles gaat het dus telkens nog steeds beter als we kijken naar puur het technische eindresultaat. Tot nu toe (let op die woorden) is het ondanks alles nog nooit grootschalig de verkeerde kant op gegaan. Als die trend gebroken wordt hebben we een probleem, maar het gaat al ruim honderd jaar goed en dat deze consistente toename van betrouwbaarheid al vele decennia opgaat geeft wel weer wat vertrouwen in de toekomst.

Wat werkgelegenheid betreft, veel ICT echter minder operators en monteurs, per saldo minder werk, daarnaast is er weer (per saldo minder) ander werk voor ICT-ers en elektro-technici maar wel met meer opleiding. Nog niet zo lang is iets dergelijk in de pers geweest, een minister gaf zelfs aan dat voor bepaalde groepen in de toekomst misschien geen werk zou zijn.

Ik heb geen zicht op wat de verdeling van werkgelegenheid is bij een netbeheerder, maar in het geval van een MS-net zal werk 'in het veld' altijd nodig blijven zolang we nog geen draadloze stroom hebben uitgevonden.
Maar hoe dat op het kantoor in elkaar steekt weet ik niet. Het woord bepaalde groepen, als de minister het zo formuleert, is voor iedereen duidelijk. En dit aspect van de toekomst baart me meer zorgen dan de technologische toename van complexiteit. Is er nog wel een niche voor iedereen, of wordt survival of the fittest vervangen door survival of the smartest? Maar dat is eerder politiek of zelfs filosofie dan dat het elektrotechniek is.

[ElektroThriller]

De titel klopt niet helemaal, want de storing in de kabel is niet gerepareerd... daarvoor moeten toch echt monteurs de kabel opgraven en herstellen met ene mof of een nieuwe stuk kabel met twee moffen.

Beter is het om de kreet in het oorspronkelijke artikel te gebruiken, of AO (Automatische Omleiding). Denk aan het analogon van de rechthoekige blauwe U-borden in het Duitse en inmiddels ook Nederlandse wegennet. (In Nederland wordt ook U (Umleitung) gebruikt, zoals trouwens veel andere snelweggerelateerde zaken in Nederland zijn overgenomen.)
Meestal zijn er meerdere omwegen mogelijk, dus er is redundantie. Het nieuwe systeem komt erop neer dat op basis van een algoritme plus een aantal realtime ingangsvariabelen een omweg wordt gekozen, met keuzemomenten best, next best, next next best, enzovoorts.
Maar er is inderdaad in dit opzicht niets helemaal nieuws onder de zon.

[Johan]

Ook ik vind het een mooi resultaat een storing in zo korte tijd verhelpen.

Maar ik heb toch ook wel bedenkingen, niet alleen wordt het mooier voorgesteld als de werkelijkheid is. Niet alle verbruikers zijn in zo korte tijd weer van spanning voorzien, een gedeelte van de verbruikers is de hersteltijd gelijk aan de normaal gebruikelijke tijd waarbij de monteur het defect op moet zoeken en daarna handmatig schakelhandelingen uit moet voeren om dat gedeelte van de verbruikers van spanning te voorzien .

Wat ik mij afvraag is.
Wat hebben we er als verbruiker er voor over om de jaarlijkse uitval van rond de 25 minuten verder terug te brengen.
Er is geen eigen communicatienetwerk en naar schatting 80% van de schakelinstallaties zijn niet geschikt te maken om van afstand te schakelen en een groot deel van de trafostations zijn te klein om de noodzakelijke apparatuur onder te brengen. De kosten van aanleg zijn heel hoog en de goede werking is afhankelijk van goed onderhoud.
Ook blijft de vraag wat deze apparatuur doet met storingen die de monteurs nu pas na lang zoeken kunnen vinden? Neemt die dan de juiste beslissing of denkt die dan dat het een de eerste sectie zit, waardoor de uitval alleen maar groter wordt.

Ook is de vraag, wat gaat een storing in dit soort nieuwe systemen toevoegen aan de jaarlijkse uitval? Er moet zoveel aan het net worden toegevoegd, apparatuur om schakelaars te bedienen, noodstroomvoorziening om de schakelhandelingen uit te voeren en er zijn communicatie netten van derde nodig voor de gegevensoverdracht en de schakelcommando's. Storingen aan en fouten in deze toevoegingen kunnen op zich weer een verhoging van de storingminuten geven.

In de huidige opzet zijn nog steeds minuten te verdienen aan de volgende punten,
Iedere storing die voorkomen wordt door vervanging van onbetrouwbare onderdelen (veelal verbindingsmoffen ) in het net is niet zichtbaar te maken maar heeft wel grote invloed op de storingsminuten.
Steeds meer wordt alles gecentraliseerd wat ten koste gaat van de rijtijd.
Nog steeds zijn er te veel foute uitschakelingen, waardoor er onterechte uitval is of er meer uitvalt dan noodzakelijk is.
Het is door te hoge belasting en/ of te krap ingestelde relais op verschillende plaatsen niet mogelijk om in een keer weer in te schakelen. Het herstellen moet dan in gedeelten wat veel extra tijd kost.

Ik ben zeker niet tegen modernisering van de middenspanningsnetten, intelligente storingsverklikkers, meer gegevens uit het net en proeven als bovenstaand zijn zeker een toevoeging, maar we moeten ook rekening houden met het feit dat elektriciteit een eerste levensbehoefte is die bij grote calamiteiten niet afhankelijk moet zijn van mogelijk op dat moment niet werkende communicatienetwerken. Storing in één noodvoeding kan een hele glasvezelverbinding uit laten vallen. Pas bij totale uitval van een groot gebied worden die problemen pas zichtbaar.

Johan